Martin de illegaal...

Hallo allemaal,

het is al weer even geleden dat jullie wat van ons gehoord hebben, maar ja, een mini en een maxibanjer in je huis geeft heel wat drukte (haha :), met name voor Imelda onze maid die extra moet wassen, poetsen, oppassen...). Allereerst moeten we iedereen bedanken voor alle gezellige felicitaties, brieven, kaarten en cadeautjes die jullie deze kant op hebben gestuurd. Jullie weten dan ook al heel lang dat Martin bestaat, in Dubai heeft dat 'iets' langer geduurd, vandaag 10 februari is Martin Daniël van Veldhuizen pas officieel.

De afgelopen maand heeft Martin zijn eerste weekend in een huisje meegemaakt: lekker met opa en oma en onze deense vrienden naar Khor Fakkan in een huisje in het Sandy Beach Hotel. Remco heeft hier heerlijk gedoken (jaja hij doet af en toe nog iets anders dan werken) en de rest van de familie heeft heerlijk op het strand en bij het zwembad gehangen. Natuurlijk ook even naar de waterval van Wadi Wurayyah gereden én met 9 personen voor 80 Dhs gegeten (is nog geen 20 euro). We hebben er ook nog heel cultureel gedaan: een bezoek gebracht (wij vrouwen in habaya= zo'n zwarte jurk)aan de oudste moskee uit de UAE, de Al Bidayah Mosque uit 1446. De moskee heeft geen minaret, maar 4 koepeltjes.
15 januari stond natuurlijk in het teken van Robins 3e verjaardag. De hele ochtend heeft de juf op de nursery fotootjes lopen maken, dus nu weten we zeker dat onze lachebek het daar erg naar zijn zin heeft. 's Middags een klein feestje met vriendjes (waar Robin o.a. zijn eerste golfzetje heeft gekregen) en dan weer verder met het 'normale' leven: luiers verschonen, borstvoeding geven, Robin naar nursery brengen en natuurlijk weer ophalen, werken (Remco dus), wortelkanaalbehandeling afronden (Miralda dus, sniksnik), echte school zoeken voor Robin om per september naar toe te gaan en dus achter Martins papieren aan zodat hij niet meer illegaal is.

Toegelaten worden op een school in Dubai is nog een heel avontuur. Eerst moet je een school zien te vinden (wij zochten/zoeken er 1 die niet meer dan 20 minuten met de auto van ons huis verwijderd was). Dan moet je erachter zien te komen of jou kind in aanmerking komt voor die school (soms alleen een meisjesschool, of alleen voor arabieren, of alleen toegankelijk met een Brits paspoort...). Vervolgens moet je natuurlijk, net als in Nederland, kijken of de school geschikt is voor je kind. En dan komen er formulieren die je moet invullen en nog meer formulieren en dan moet je wachten tot je kind wordt uitgenodigd voor de keuring. Op elke school hier moet je kind een toelatingsexamen doen, nouja, Robin is dan ook al 3 dus het wordt wel tijd voor een eerste schooltest, toch?!?!?!?! We hebben uiteindelijk gekozen voor HORIZON (http://www.horizonschooldubai.com), gelegen naast Safapark, 10 minuutjes rijden van ons huis. Nu is het wachten dus op de ochtend dat Robin daar naar school moet om zijn toelatingsexamen te doen. We houden jullie op de hoogte!

Nu dus even het verhaal van een illegaal (of dat van zijn vader die dus achter alle papieren aan moest/moet):

Tsja dan krijg je in Dubai een baby, dan denk je zullen we dan maar even aangeven niet? Helaas gaat dat hier allemaal even anders en ben je dus wel een tijdje onder de pannen.
In het American Hospital het benodigde smoelige kopietje van een formulier ingevuld. Ik nog erg enthousiast vragen of ik dan diezelfde middag al door kan met het traject, nee werd mij verteld wij bellen u binnen 10 dagen terug. Enfin ik moet nog steeds gebeld worden... We waren dan na een dag of 12 wel eens benieuwd wat er van de inschrijving was geworden, we waren toch in het ziekenhuis voor controle dus maar even langsgelopen. Ik netjes mijn naam (en die van Miralda en Martin) doorgegeven en zij spitten in een stapel enveloppen waarvan sommige op volgorde van voornaam, andere op achternaam en je raad het al onze ergens totaal willekeurig in de bende werd aangetroffen, maar niet nadat de zuster toch wel zenuwachtig werd...
Enfin nu dus door naar het Dubai gedeelte van de inschrijving. Dit moest gebeuren via een ander ziekenhuis waar het eigenlijke geboortebewijs in arabisch word gemaakt.
Ik vol vertrouwen mijn formuliertje ingeleverd, helaas er werd mij verteld na 2 dagen dan maar weer terug te komen voor het vervolg, want dat gaat natuurlijk niet meteen.
Twee dagen later krijg ik dan eindelijk mijn geboorte bewijs in handen:
Nina el pana is geboren op 27 December volle dochter van 2 echte philipijnse ouders, in een totaal ander hospitaal. Mijn inschrijving is helaas een beetje zoek, maar werd mij verzekerd de arabische vertaling, die is goed. En ja hoor:
Martin Daniel geboren in Dubai met 2 ouders die toch wel Nieuw Zeelander zijn....... De nodige tikfouten even weggelaten...
Ik dus denken o jee weer 2 dagen verder, maar nee deze keer kan het arabisch bewijs na een vol beraad van 2 minuten opnieuw worden afgedrukt (waarom dan die eerste keer 2 dagen denk je dan)

Dan denk je hee... hij bestaat! Maar nee eerst moet een ieder die belangrijk is wel even zijn stempel zetten (lees: leges betalen) Kijk zelf maar even op de 2 geboorte bewijzen naar de hoeveelheid stempeltjes en krabbels.

Uiteraard moet dit traject 2x worden doorlopen want natuurlijk hebben wij een officieel beedigde vertaling nodig in het engels. Dit gaat echter wonderbaarlijk soepel.

Zo dat is dan dat. Nu alleen Nederlandse papierwinkel nog, maar ... da's makkelijk we zijn perslot nederlander nietwaar?
Niets is echter wat het lijkt want het nederlands consulaat en de wetten van ons koude kikkerlandje maken het er niet makkelijker op.

Wij hebben nodig?
1x Origineel van de huwelijksakte minder dan 6 maanden oud (hee waar waren wij 6 maanden geleden... mmm ook in Dubai). Dit moet echt anders krijgt martin geen paspoort. Wij hebben natuurlijk ons trouwboekje en akte (1.5 jaar oud) mee, maar dat is natuurlijk geen bewijs.
Ik even bellen met Heiloo, nee dat moeten we toch echt komen ophalen aan de balie, of we dan niet iemand kunnen machtigen, gewoon briefje sturen, iemand langs om op te halen en weer opsturen naar Dubai... HAAAALO wij willen nog naar Nederland op vakantie in APRIL niet in 2008 ofzo??!!? Met heel veel hangen en wurgen willen ze danwel een fax sturen naar het consulaat, doen ze naar aanleiding van ons email en telefoon verkeer dan ook netjes. Jammer is dan natuurlijk wel dat het consulaat zoveel faxen krijgt... ze raken hem dan ook de eerste keer kwijt en ik zei de gek mag het nog een keer proberen. Weer bellen en mailen en jawel hoor daaristiedan!
Nu alleen nog even een pasfotootje maken. Want ja het nieuwe biometrische paspoort is natuurlijk wel een veeleisend document. Helaas is dan ook de eerste keer Martins hoofd 2mm te groot. Wij weer terug naar de fotograaf voor een tweede poging. Met Suc6 deze keer.

We dachten Martin gelijk in te schrijven in Den Haag (handig voor later, anders moet je terug naar Dubai voor een uittreksel van geboorte en zo?) Helaas kan dit alleen in Den Haag want dat doen ze niet op het consulaat... Het verhaal gaat dan ook nog verder in april...

Enfin Martin heeft vandaag zijn paspoort gekregen en met uitzondering van wat verzekerings perikelen (hij is dus nog niet ingeschreven in Den Haag en heeft dus GEEN SOFINUMMER!) gaat het allemaal wel goed hoor!

Groetjes vanuit een nu erg lekker warm Dubai

Miralda Remco Robin en Martin

P.S. Martin groeit goed (4.5 kg en maatje 62) en lijkt steeds meer op zn papa, kalend van boven....